Verpakkingskunst uit Japan

ik heb iets met verpakkingen: mooie tasjes, doosjes, blikjes, zakjes... kortom: alles waar je iets in kunt stoppen en er mooi uitziet. Zo heb ik ook de neiging om jam of piccalilly te kiezen op basis van het potje waar het in zit. Als ik de keuze heb, neem ik het mooiste potje, zodat ik het nog ergens voor kan gebruiken als het leeg is...
Daarom was ik ook meteen gefascineerd door een boek dat ik een paar jaar geleden op een hobbybeurs zag: een Japans boek met daarin 30! Verschillende manieren om iets te verpakken met 1 lap stof, zonder dat er een naald of draad aan te pas komt!

Het boek was nogal prijzig, dus ik liet het in eerste instantie liggen. Maar het liet me niet los en vlak voor vertrek heb ik het toch gekocht.

Ik moet toegeven:'k heb er nog niets van in de praktijk gebracht. Maar het idee dat je met een simpel lapje zoveel kunt doen blijft me boeien. De foto's zijn ook heel mooi.

Mijn grote zak met resten wol is ook een Japans model, gemaakt naar een patroon uit een oude Handwerken zonder grenzen. 

Het oorspronkelijke model is heel klein, deze restenzak is enorm!

Aan de bovenkant zitten puntige flappen, die je op verschillende manieren kunt draperen: rechtop, omgeslagen of platgevouwen en neerlelegd. 

Dat is het leuke van deze vorm: het bestaat uit 4 stroken die aan de onderkant als een soort molentje aan elkaar zijn gezet en die vanzelf gaan "draaien" als je ze verder vastzet. De maat van de stroken bepaalt de maat van de tas.

Zo heb ik in het verleden al veel van dit soort tasjes gemaakt, en van karton ook doosjes in deze vorm.

"Dat moet je ook kunnen breien" dacht ik, en dat is gelukt: de stroken zijn aan elkaar gebreid, zodat je nergens hoeft te naaien.

Leuk toch: een cake bag (voor niet-breiers: een zakje dat je bol garen bij elkaar houdt tijdens het breien)

Van de week meer hierover, want ik ben nog volop aan het experimenteren!

Eindelijk kan ik het laten zien!

Een paar dagen geleden zag ik iets bekends voorbij komen op Face book: inmiddels waren alle pakjes uit de kraammand uitgepakt, en mijn nichtje had een foto van de inhoud geplaatst met een bedank je erbij. Nu kan ik eindelijk wat op dit blog posten!

Deze foto kwam van mijn nichtje: een mooi overzicht van de inhoud.

Hieronder nog wat foto's van verschillende cadeautjes.

Tie & dye

Vandaag was de laatste les REA met de entree klas.
REA staat voor recreatieve activiteiten: een combinatie van handenarbeid, textiele werkvormen, tekenen, sport- en spelactiviteiten voorbereiden voor een doelgroep, algemene creatieve vorming en algemene technische vaardigheden.
Dat is heel wat, en dat maakt dit vak ook zo leuk om te geven!
Ik had wat meer lestijd en het huishoudkundelokaal tot mijn beschikking, dus een mooie gelegenheid om katoenen tasjes te verven.

De verf had ik van te voren al klaargezet, zodat ze meteen konden beginnen.

Het spoelen is een eitje als je twee wasmachines tegelijk kunt gebruiken!

Het afbinden laat ik altijd met elastiekjes doen, dat werkt veel makkelijker dan met draad.
Na het dompelen in de verf wordt het in plasticfolie verpakt en gaat het een paar minuutjes de magnetron in. Supersnel en werkt altijd!

                                                     Het resultaat na het eerste verfbad

                                                 Prachtige tasjes na het tweede verfbad!!

Halawet el jibn: een recept

Vandaag was de laatste kookles van dit schooljaar van mijn entree groep. Een door een leerling ingebracht recept uit Syrië: halawet el jibn, een zoet gerechtje, heerlijk bij een kop thee.
Deze les was weken geleden al gepland voor vandaag, maar pas vanmorgen realiseerde ik me dat juist dit hapje nu zo prachtig paste in de sfeer van het Suikerfeest, dat gisteren is begonnen!
Het is een wat bewerkelijk recept met veel handelingen, maar zoals de foto laat zien, is het uitstekend gelukt.
Ik ben trots op mijn leerlingen!

Halawet el jibn (zoete rolletjes) uit  Syrië

Voor de siroop heb je nodig:

200 gram suiker 1 tl oranjebloesemwater

120 ml water 1 tl rozenwater

1 tl limoensap

Werkwijze:

1 Meng suiker en water door elkaar en verwarm al roerend tot het kookt.

2 Doe het rozenwater, oranjebloesemwater en limoensap erdoor.

3 Laat het even koken tot het de dikte van siroop heeft.

Voor het deeg heb je nodig:

250 gram mozzarella 220 gram griesmeel

Werkwijze:

2 Verdeel de mozzarella in stukjes en doe het in de pan bij de siroop,trek het uit elkaar terwijl het smelt.

3 Voeg langzaam de griesmeel toe en blijf roeren tot het een glad mengsel is.

4  leg het deeg er op het bakpapier en rol Uit.

5 Snijd het deeg in vierkantjes, doe de vulling er op en rol de vierkantjes op.

6 bestrooi met wat gemalen pistache nootjes.

                               

Ashta (vulling)

Voor de vulling heb je nodig:

1 liter volle melk

1 tl rozenwater

1 tl oranjebloesemwater

2 eetl  citroensap of azijn

2 el gemalen pistachenoten

125 gram mascarpone

Werkwijze:

1 Doe de melk in  een pan en laat het op half vuur warm worden, tot het kookt, dan laag zetten.

2 Doe  het citroensap erbij, met oranjebloesemwater en rozenwater. blijf roeren. Als het goed is, gaat de melk nu stremmen.

4 Neem een schuimspaan en begin met de gestremde melk eruit te scheppen. Leg het in een zeef. Blijf dit doen totdat alle gestremde melk uit de pan is, en de vloeistof helder is. 

Het kan zijn dat je nog een paar druppels citroensap erbij moet doen om alle melk te laten stremmen.

5 Doe de gemalen pistachenootjes erdoor, en de mascarpone.

6 laat het afkoelen en vul de deegvierkantjes ermee.

(Je kunt dit ook zo eten met fruit, of met honing en walnoten).

De opmaak van het recept is een beetje rommelig, maar het is een kopie van een word bestand dat in deze setting héél raar gaat doen...

Tik op you tube de naam van dit gerecht in, en je vindt verschillende filmpjes waarin dit wordt gedemonstreerd.

                                                                

De hallow moon is klaar!

Eindelijk is de shawl klaar! De hallow moon is een gratis patroon van Ravelry.
Ik heb hem een eigen twist gegeven: het grote, dubbele kleurvlak in het midden vond ik niet zo mooi, dus daar heb ik een smalle reep hoofdkleur tussen gebreid. Hierdoor ging het model wel iets meer de hoek om, maar daardoor valt ie mooier over je schouders.
Aan één van de blauwe kanten wilde ik de kleurtjes terug laten komen, om het geheel wat spannender te maken. En zo is de shawl aan de voorkant ook nog een beetje interessant is als je hem over je schouders draagt.
Achteraf  maar goed ook, want ik zou anders net wat blauw tekort zijn gekomen...

Hij is echt heel groot geworden, waarschijnlijk omdat ik dikker garen heb gebruikt: scheepjes stone washed.

Je kunt hem ook andersom dragen (zo draag ik mijn shawls het liefst), maar dan moet het wel echt koud zijn!

En de kwastjes maken het af.

Over appels en jurken

Er zijn van die vrouwen die een jute zak aan kunnen trekken en toch elegant zijn. Ik behoor niet tot deze categorie. Zal deels wel te maken hebben met het model van je lijf.

Als je bij het uitdelen van voorgevels en buiken vooraan hebt gestaan en van armen en benen hebt gekregen wat er nog over was, dan ben  je volgens de figuur- analyse een appel. Hoewel dit een stuk sappiger klinkt dan "zandloper", is het lastiger om kleding te vinden die goed zit en leuk staat.
Tel daar bij op: teveel kilo's, een taille (voor zover je die hebt als appel) die heel hoog zit en een lengte die de 1.60 m niet haalt, en je zult begrijpen dat het voor mij nagenoeg onmogelijk is om leuke jurkjes te vinden.
Ik heb dan ook een enorme hekel aan kleding kopen: de meeste jurken staan alleen leuk bij maat graat. De jurken van de afdeling "mode met een maatje meer", bedoeld voor zandlopers met een krappe maat 42 en een lengte die richting de 2 meter gaat, zien er bij mij uit of  ze van de kampeerafdeling komen...

Het jurkje dat ik op de Pasar malam kocht, draag ik heel graag: van boven smal, lekker wijd uitlopend, zwierig, en ik kan me er in bewegen zonder dat ik steeds in de gaten moet houden of mijn "gevarenzones" nog wel goed verstopt zijn.
Spijt dus dat ik er niet meteen meer heb gekocht.
Maar kijkend naar het model, moet dat toch eenvoudig zelf te maken zijn.

Op 100actsofsewing.com zag ik een patroon voor een soortgelijk modelletje.
Even kwam ik in de verleiding het patroon te bestellen, maar met de verzendkosten erbij kwam ik op een bedrag waarvan ik stof voor twee jurken kan kopen.
Dat Moet ik zelf kunnen, ik heb in mijn opleiding veel ingewikkelder patronen leren tekenen.
Aan de slag dus: mijn jurk dubbelgevouwen op het papier gelegd en de foto erbij gehouden.

Meteen verschillende lengtes getekend: tuniek, boven de knie en onder de knie.

Nu nog mijn naaimachine laten repareren.

En leuke lapjes kopen.

Iets met appeltjes of zo...

Gewonnen!

ik vind het heerlijk om bij het breien een vlogje op te zetten: koptelefoon op en meters maken.
Vaak komt er een give away voorbij, en bij de Nederlandse reageer ik daar natuurlijk graag op. Je schrikt bijna als je je naam hoort noemen in zo'n vlog, van de week was dat het geval: ik had een give away gewonnen bij cq haken!

Van de prachtige streng merino wol ga ik mittens maken voor bij mijn grijze winterjas.

Als verrassing zaten er ook twee zakjes thee bij, een paar leuke proces- keepers en nog twee zonnige speldjes.

Bof ik even!!

Voor het vlog: zoek op you tube naar cq haken, dan vind je haar vanzelf.

Dank je wel, Carla!

Mode, hoezo?

wat is mode toch betrekkelijk: óf het is tijdloos, óf het komt gewoon weer terug.
Een collega kwam met dit patroontje:

Denk het kraagje weg, en het zou zo uit een nieuw tijdschrift kunnen komen.

Het is al minstens 30 jaar oud!

Een collega breide dit ooit voor haar zoon, nu zou ze het graag voor haar kleinzoon maken. Helaas laten haar handen dit niet meer toe, dus heb ik beloofd het te maken, dat doe ik graag.

Maar eerst mijn huidige project: de hallow moon shawl. Gratis patroon op Ravelry.

Ik maak hem van scheepjes stone washed.

Wel geef ik er mijn eigen twist aan: een extra blauw baantje in het midden en nog wat extra kleur in de buurt van één van de punten, vind ik net wat spannender. En ik wil kwastjes aan de punten: een bonte aan de blauwe kant en een blauwe aan de gekleurde kant.

Ook tijdloos. 

Of nooit in de mode, het is maar hoe je het bekijkt...

Leuke post!

vandaag lag er een cadeautje in de bus, als dank voor het testbreien. Een handig handgemaakt etui, zelfgemaakte kaart, thee, een leuke stekenmarkeerder en een schattig ministrengetje handgeverfde wol. Dank je wel Alita, ik ben er heel blij mee!

'k zit al te prakkiseren wat ik met het wolletje ga doen...

Ter nagedachtenis

Mijn moeder heeft in haar leven heel wat afgebreid, gehaakt en kleding genaaid. De laatste jaren breide zij heel veel voor een goed doel via de kerk waar zij lid van was.
Toen zij afgelopen november overleed, heb ik de laatste breisels meegenomen, samen met de poncho die ik voor haar verjaardag had gemaakt en die nagenoeg niet gedragen is.
Al die tijd lag het op mijn zolder, met de bedoeling er iets mee te doen.
Pas nu kon ik me ertoe zetten in aktie te komen: één van de truitjes moest nog in elkaar gezet, dat heb ik gedaan, daarna de spulletjes gewassen om ze te kunnen opsturen.

Het doel was voor mij niet moeilijk te kiezen: het ouderenfonds doet heel goede dingen voor eenzame ouderen. Zij organiseren verschillende projecten om ouderen uit een isolement te halen of houden, zoals breiclubs, een boodschappenbus, een dagje uit, vervullen van een wens...

Dus de spulletjes ingepakt met een briefje erbij

Klaar voor verzending. Ter nagedachtenis aan mijn moeder.

Meer weren over het goede werk van het ouderenfonds, acties, bijdragen?

Www.ouderenfonds.nl  www.samenbreien.nl  www.facebook.com/samenbreien

Over potholders en een tas

een paar jaar geleden kocht ik bij Trollenwol in Driebergen (leuke winkel met mooie wol, ga er eens kijken als je in de buurt bent) deze potholder loom.
Er zitten ringen textiel bij, waarvan je panonderzetters kunt maken. Aan alle vier de kanten komen lussen, die je simpel hakend afwerkt.

Ik wist dat je er ook met garen lapjes van kon maken, maar moest even zoeken hoe precies. Op you tube kun je er een filmpje van vinden:

https://youtu.be/-FC9_LpTLZs

Al een poos had ik dik garen met een reflecterend draadje erdoor liggen. Destijds had ik dat gekocht met de bedoeling er een muts of sjaal voor de kinderen van te maken, dat leek me veilig als ze in het donker moeten fietsen. 

Maar toen ik dat voorstelde was het antwoord een meewarige blik in tweevoud...

Nu heb ik er lapjes van geweven en maak ik er een tas van

Waarschijnlijk ga ik hem gebruiken voor mijn koormap.

Back to basic: kamperen in eigen huis

"mama, de warme kraan doet het niet"....
Oké, waakvlam misschien uit? Druk te laag: bijvullen, helpt niet.
Een of andere errorcode, gebruiksaanwijzing natuurlijk nergens te vinden...
Uit zetten en weer aan in de hoop dat de boel reset, helpt ook niet.
Dus, de loodgieter maar gebeld. Versleten onderdelen vervangen, maar niet aan de praat te krijgen.
Eind van het liedje: de ketel heeft echt de geest gegeven. Enige mogelijkheid is een nieuwe ketel.
Oei, dat hakt er in!
We hebben dus sinds gisteren geen warm water.
Het had nogal wat voeten in de aarde om voor elkaar te krijgen dat er maandag een nieuwe ketel geplaatst wordt, anders hadden we bijna twee weken zonder gezeten. En met weersvoorspellingen van 30 graden in het vooruitzicht is het toch wel fijn als je lauw kunt douchen...

Waterkoker bij de hand houden en een thermoskan met heet water in voorraad, daarmee moeten we het wel redden met de afwas, wassen enzovoort.

Gelukkig hoeven we niet te stoken, en ach, in de tijd van mijn oma wist men niet beter, dus vanmorgen met mijn kop onder de koude kraan mijn haar gewassen, onderwijl bedenkend dat het nog een luxe is dat je niet eerst naar een pomp hoeft te lopen.

Inmiddels proefondervindelijk vastgesteld: je haar wordt prima schoon met koud water! 

Tevens een uitstekende remedie tegen heethoofdigheid😉

Testknit sjaal

En hij is klaar: de testknit van het ontwerp van Alita Kramer. Zij is onder deze naam te vinden op you tube met haar gezellige podcast.

Het is een leuk ontwerp, dat voor beginnende breisters goed te volgen is en voor ervaren breisters geschikt om variaties op te maken.

                                                                     www.aolt.nl

Het garen is van Bollekes: www.bollekes.nl en het garen voor de rand is reggia sokkenwol.

Kraammand

Sinds 12 juni ben ik oudtante van een prachtig kereltje!
Het was traditie dat mijn moerder een kraammand verzorgde. Toen zij overleed, heb ik beloofd om min of meer uit haar naam een kraammand te maken.
Mijn streven was de mand te vullen met alleen handgemaakte cadeautjes, en dat is gelukt.
Ingepakt en wel stond de mand al een paar weken klaar, en woensdag was het dan zover: samen met een apetrotse opa heb ik de mand naar de kersverse ouders gebracht.

Op eerste pakjes kwam al snel een enthousiaste reactie.
Nu maar hopen dat de rest van de inhoud ook in de smaak valt...

Linkshandig zijn kan handig zijn!

Het schijnt (uit onderzoek gebleken) dat volkomen linkshandigheid (het feit dat je alles wat denkbaar is links doet, daar zijn tests voor), vrij zeldzaam is. Ik ben er zo eentje. De " klunzigheid" die vaak met linkshandigheid in verband wordt gebracht, heeft veelal te maken met het feit dat de omgeving voor linkshandigen doorgaans verkeerd om is ingericht. Maar je weet niet beter, dus dat valt reuze mee hoor. Hoewel ik pas geleden een keer letterlijk tegen mijn linkshandigheid aanliep: op het station  scande ik gedachteloos mijn ov kaart, liep knalhard tegen het dichtblijvende poortje aan en zag in mijn ooghoek het poortje links naast me open gaan...
(Was nog een heel gedoe, want dat ding bleef maar zeggen dat ik al was uitgecheckt, dus uiteindelijk heb ik maar een soort illegale ontsnappingsmaneuvre uitgehaald)

Maar dat terzijde.
 Ik doe dus alles links, ook alle handwerktechnieken, behalve breien (dat doe ik min of meer rechts, maar ik maak wel de meeste bewegingen links).
Bij het breien van smalle stroken of  entrelac werk, brei ik links terug, dan hoef ik niet te keren, is super handig!

Bij tricotsteek is het geen enkel probleem, maar ribbels breien was even zoeken. Ik heb het gevonden, en bij het breien van deze strook bespaart dat zo'n 350 keer je werk moeten keren!

Ik ben dus heel blij...

Toverkol

Dat wilde ik weleens proberen: wol verven met verf voor paaseieren.
Ik had héél oude naturelkleurige strengen wol liggen, waarvan ik vermoed dat het niet eens meer verkocht wordt: jägerwol.
De strengen heel losjes opgecaked, laten weken in water met azijn, daarna stukjes paaseiverf  her en der in de bolletjes gestopt en maar zien wat er van komt.

In een pan water met azijn, half onder, heel zachtjes laten warm worden en laten sudderen tot het water helder is. Af en toe heb ik de bollen omgekeerd.
Zo kijkend en keurend boven mijn pruttelende pan met magische inhoud, voel ik me net een toverkol.
Het is op deze manier een complete verrassing wat er uit komt!

En dat viel me niks tegen!

Sterker nog: ik ben er heel blij mee!
Nu nog bedenken wat ik met de wol ga doen

Mandala's en yoghurtsoep

op school bezig geweest met het tekenen van mandala's. Uit de vrije hand, zonder hulplijnen, linialen en passers. En, ook géén potlood. Want potlood betekent ook veel te snel gummen. Leerlingen vinden dit lastig, zijn erg gericht op het resultaat: het moet "mooi" zijn. En ik wil juist dat ze zo min mogelijk nadenken en zoveel mogelijk gewoon dóen. Wel laat ik even een kort filmje zien om een idee te geven hoe je kunt beginnen.
Het duurt even, maar gaandeweg gaan ze allemaal de drempel over en ontstaan er prachtige mandala's!

Daarna kookles met een klas van 16 leerlingen, waarin 8 verschillende nationaliteiten vertegenwoordigd zijn. Leerlingen hebben uit hun land van herkomst recepten ingebracht, zodat we iedere week uit een ander land iets koken. Voor mij is dit ook heel leuk en leerzaam!

                                              Vandaag spas, een yoghurtsoep uit Armenië.

(Bijna) gratis

Binnenkort verzorg ik een workshop vilten voor een aantal collega's.
Het voorbeeld is al klaar, vandaag heb ik het gereedschap gemaakt. Voor het besprenkelen met zeepsop bestaat er mooi gereedschap: een soort minidouchekop met een rubber ballon, waarmee je sop kunt opzuigen en door de sproeikop kunt knijpen. Als je vaak vilt misschien de kosten waard, maar voor een groep van 10 een prijzige aangelegenheid.

Je maakt gemakkelijk zelf een heel bruikbaar alternatief: 

Voor de gelegenheid kleine flesjes bubbelwater gekocht, mijn huisgenoten goed geïnstrueerd dat die NIET MOGEN WORDEN WEGGEGOOID, en in de dopjes gaatjes gemaakt voor het sprenkelen.

Hiervoor heb ik in mijn keukenkastje een kurk met een naald erin liggen, superhandig voor het smelten van gaatjes in wat dan ook van plastic. Even warm maken in een vlam en je gaat overal doorheen.

Klaar voor gebruik.
Nu alleen nog de mallen maken en we kunnen aan de gang.

Projecttasjes

projecttasjes heb je nooit genoeg. Ik ben niet zo'n naaister, maar laat me wel inspireren door genaaide modellen. Zo kwam de Japanese knotted bag op internet langs en was ik net aan het experimenteren met Tunisch haken in het rond.
De combinatie was snel gemaakt:

In de rode zit nu de sjaal die ik aan het breien ben. De blauwe moet nog worden gevoerd, maar dat blijft dan weer liggen.

Heel populair onder breiers op internet: the cosy sock blanket. Het breien van blokjes van restjes of ministrengetjes sokkenwol spreekt me wel aan, maar is me te groot. Daarom een projecttasje ervan gemaakt.

Op Ravelry kwam ik een patroontje tegen van gebreide pijlen, gratis engelstalig patroon van Frankie's knitted stuff. 

En soms kom je bij de Hema een toilettasje tegen dat perfect geschikt is voor de sokken die je aan het breien bent...

Weven op een breiring

terwijl de regen met bakken uit de lucht komt, bereid ik mijn les voor maandag voor: weven op een breiring. Gevonden op www.hanwerkles.nl, een site waar veel (basis)technieken op een duidelijke manier worden uitgelegd.

Een leuke manier om de breiringen op school eens vaker te gebruiken!

Om te ontdekken waar je in de les tegenaan zou kunnen lopen, probeer ik het altijd eerst uit. In dit geval met een dubbele draad hoooked spaghetti.

Eerst de proef maken, dan weer uithalen om te meten hoeveel draad er nodig is, dan weer opnieuw weven om te ontdekken dat je net een stukje tekort komt, omdat de kleur die je nu gebruikt minder rek heeft.....

Toch maar goed dus, dat uitproberen...

Ik vind het resultaat geslaagd.

Ik hoop mijn leerlingen ook...

Toch een blauwe teen

Reggia pairfect: sokkengaren die twee exact dezelfde sokken geeft. Het garen is zo geverfd, dat je alleen maar hoeft te breien, bijna niet na hoeft te denken en het volgende sok onderdeel breit als de kleur wisselt.
Dat wilde ik wel eens uitproberen, en inderdaad, het werkt. Als je tenminste normale voeten hebt...
Ik realiseerde me pas toen ik het al gekocht had, dat de kleurwisselingen natuurlijk zijn bedoeld voor gemiddelde volwassen voetmaten. En dat is mijn maatje 35 niet. Het resulteerde in een enorm lang beenstuk (wel lekker warm in de winter), maar ik maakte me een beetje zorgen om de voet: na de groene voet zou je een blauwe teen moeten krijgen. Het resultaat: een kléín blauw teentje....

Te mooi garen

Op de handwerkbeurs in Zwolle trakteerde ik mezelf op een prachtige streng garen.

Bijna te mooi om te gebruiken. Hoe mooier het garen, hoe moeilijker ik het vind er iets mee te maken. Ik geniet dan alleen al van het kijken naar, vasthouden van en ruiken aan (ja, echt) zo'n streng. Ik dacht dat ik de enige was met deze "afwijking", maar wat bleek op de beurs? Er zijn er velen met mij!

Sinds februari ligt het al te wachten om gebruikt te worden voor iets moois.

Gisteren deed zich de ideale gelegenheid voor: Alita Kramer zocht voor haar mooie sjaalontwerp testbreiers! Bij het zien van de sjaal dacht ik meteen aan dit garen, dus gisteren opgecaked

En vandaag begonnen met breien.

Over Alita Kramer: zij doet veel op brei- en haakgebied en maakt ook leuke dingen van papier. Zij heeft een heel leuk you tube kanaal en is ook te vinden op instagram: Terralita.

Welkom op draadje los, mijn blog met van alles en nog wat over breien, haken, ander handwerk, misschien soms ook koken, en wat verder voorbij komt.
Op dit moment probeer ik blogger te doorgronden, geen idee nog hoe alles werkt.