Helemaal nieuw!

Al zo lang als ik auto rijd, rijd ik in oude auto's. Niet het type dat je "occasion" mag noemen, maar echt oude auto's.
Eigenlijk altijd naar tevredenheid: als ie maar startte, me veilig van a naar b bracht en niet al te veel kosten met zich meebracht vond ik het best. Rijden tot hij niet meer door de keuring kwam of reparatiekosten de waarde overstegen, en als laatste rustplaats de sloop.

Met de laatste "mevrouw-hier-heeft-u-nog-jaren-plezier-van-auto" ben ik door de garage, waarvan ik de naam niet zal noemen, gewoon belazerd. Welgeteld anderhalf jaar heb ik ermee gereden. Al voor de keuring verschillende keren gemeld dat hij olie lekte, er raar schuim op de olie zat en ik wel erg vaak koelvloeistof moest bijvullen, maar, niks aan de hand hoor, gewoon meer rijden...

Tot afgelopen zomer: in drie weekjes vakantie inderdaad veel gereden; TIEN LITER koelvloeistof armer en bij vertrek vanaf het vakantiepark een enorme witte rookwolk achterlatend, bij thuiskomst naar de garage gebracht. Eerst nog de arrogantie van je een week laten wachten voordat er überhaupt naar gekeken wordt (waarom spreek je dan een datum af?), om dan te horen dat reparatie meer dan de helft van de aanschafkosten gaat bedragen. Nu was ik er helemaal klaar mee.

Lang verhaal kort: private lease is zo gek nog niet!

Dag, oude auto

Welkom gloednageltjenieuwe auto! 

En dat rijdt me toch comfortabel...

Mag het een draadje meer zijn?

Een paar blogjes geleden liet ik mijn eerste gesponnen wol zien, en de tas die ik ermee had gemaakt. Dit garen bestond uit twee draden.
Nu wilde ik wel eens proberen of je ook een driedraads garen kunt maken met de bogway. Dat lukte!
Vorige week had ik al samen met Jasper kleurcombinaties bij elkaar gezocht uit een baal met restjes vilt/spinwol, en afgelopen weekend heb ik van de eerste combinatie een 3-ply garen gesponnen.

Ik heb het vrij stevig getwijnd, waardoor ik een mooie "dichte" draad kreeg!

Om prettig te kunnen spinnen, is 30 gram wel het maximum dat je op de bogway kunt maken. Omdat ik de wol in porties van 15 gram had verdeeld, (voor een 2-ply prima), Werd het een beetje zwaar. 

Dus heb ik de wol herverdeeld in porties van 10 gram. Kan ik nog meer kleurtjes spinnen...

De bogway handspinner is een Nederlands product. 

hier is hij verkrijgbaar.

Ten slotte nog een waarschuwing, bang als ik ben voor alles wat kruipt / fladdert en meer dan vier pootjes heeft:

Als ik zeg dat ik spinnen zo leuk vind, bedoel ik jullie dus niet!

Over Rutger en vakantiegevoel vlakbij huis

Vandaag was de puurmarkt op de Gijsbrecht, een markt met ambachtelijke waar op allerlei gebied op 5 minuten fietsen van ons huis. Dus even het fietsje gepakt.
De gezelligheid en het mooie weer geven een vakantiegevoel, voorals als je bij de verschillende kramen je maaltje voor vanavond bij elkaar scharrelt.

Rutger (heel Holland bakt) stond er ook om zijn nieuwste boek te promoten. Natuurlijk kocht ik een exemplaar!

Dat ook gesigneerd werd.

En pas toen we thuis waren, bedachten we dat het eigenlijk wel leuk was geweest even een foto van hem te maken. Tja, dan mag het dichtbij zijn, maar om dáár nou voor terug te fietsen...

Over klossen, sok van PVC en wasmachineringetjes

Nu ik het spinnen zo leuk blijk te vinden, kom ik op een punt dat ik voor de handigheid toch wat spulletjes nodig heb die ik nog niet heb: klosjes om de getwiste draden op te winden om ze later te kunnen twijnen. Bij mijn eerste wolletje gebruikte ik twee wc rolletjes en de keukenrolhouder, maar voor het "echte werk" wil je toch iets stevigers.
Op zoek dus op internet naar klossen.
Die zijn er wel, maar de meesten zijn te groot, en daar waar de maat dichter bij mijn behoefte ligt, is er het etiket "vintage" opgeplakt, waarmee de aanbieder de hoofdprijs meent te kunnen vragen, die ik weiger te betalen.
(Raar meganisme trouwens: noem gewone, oude tweedehands spulletjes "vintage" en je kunt er meteen drie keer zoveel voor vragen. Dit heb ik nooit begrepen, maar dat is weer een ander verhaal).
Ik besloot dus zelf klosjes te maken. En een houder om ze voor het twijnen op te zetten.
Op naar de Gamma om te zoeken naar spulletjes.
Dit spreekt een ander deel van je creativiteit aan: je weet wat je ongeveer wilt maken, maar niet zo goed wat je hiervoor kunt gebruiken.
In dit geval betekende dat zo'n 3 keer de elektra- afdeling, 2 keer de loodgieters- afdeling en de lijm- afdeling (waarmee lijm je rubber en PVC aan elkaar?), eerst lange schroeven, na de derde keer elektra-afdeling toch weer terug om schroeven te vervangen door spijkers, kom je langs bakken met allerlei soorten wieltjes die misschien ook wel bruikbaar zijn en waardoor je weer gaat twijfelen of de rubber ringetjes dan wel nodig zijn, grote ergernis van Silke, die mee was, dus ten slotte van alles maar wat meenemen om thuis de beslissing te nemen zonder mis te grijpen.
Als laatste nog even langs de zagerij om een paar reststukjes hout te bedelen, deze bij de uitgang nog even op maat zagen (hoef je niet je hele schuur overhoop te halen op zoek naar een bruikbare zaag), en zo is na ánderhalf uur de missie beëindigd.
Tot grote opluchting van Silke.

En hier zijn ze dan: mijn klosjes, gemaakt van PVC sokken, wasmachine ringetjes en karton.
De houten wieltjes bleken toch wat te klein...

Samen met Jasper kleurgroepen samengesteld uit allerei kleine restjes wol en een begin gemaakt.

En gisteren mezelf getracteerd op een goede wolhaspel, waarmee ik strengen kan maken of juist afwikkelen tot bollen.
En nu zit ik dus heerlijk met koptelefoon en podcast op te spinnen.
Als een tevreden kat...

Spintas

Wat kan je nou beter doen met je allereerste zelfgesponnen wol dan een tas maken voor je spinspulletjes?
Even moest ik er over nadenken: het garen was zó mooi geworden, dat ik het eigenlijk een beetje zonde vond om er een tas van te maken. Onzin natuurlijk, want hij zal vaak en met veel plezier gebruikt worden!
Dus mijn calvinistische truttigheid overwonnen en gewoon begonnen. En dit is het geworden:

Een heerlijke ruime tas, waar alles in kan. Ik had niet verwacht dat het zo'n mooi regelmatig stekenbeeld zou geven.
En de kleuren...
Kortom: ik ben er blij mee!

De wol die bij het spinmolentje geleverd werd, was nogal "rustiek", wat gewoon betekent dat het vrij stug is en heel erg prikt. Daarom maakte ik hier de bodem van. Voor de voering gebruikte ik een katoenen tasje.

Een tunneltje ingebreid voor een trekkoordsluiting.

En het is een beetje flauw, maar ik kon het niet laten:

De koordjes van de sluiting heb ik afgewerkt met spinnen...

Nog eens het ouderenfonds

Gisteren keek ik de podcast van Alita Kramer, waarin zij opnieuw aandacht besteedde aan de uiltjes actie voor het ouderenfonds. Alita heeft speciaal garen gekocht om er ook een paar te maken, super vind ik dat! Dank je wel Alita!
Wil je deze podcast even zien?
Dit is de link: https://youtu.be/mgST2Q_NBRM

Vandaag ontving ik de nieuwsbrief van het ouderenfonds, en daar stond de actie mi tale in vermeld, mét mijn patronen. Heel stiekem ben ik daar best wel een beetje trots op...

Maar het ouderenfonds doet veel meer en heeft ook veel meer acties, waaronder de goed gemutste breicampagne. Kijk eens op de website, die vind je
hier.

Na overleg mocht ik de site met alle patronen voor de verschillende acties delen:
Klik hier

Als je op de hoogte wilt blijven van alle acties , meld je dan aan voor de nieuwsbrief.
Kortom: kijk eens wat jij misschien zou kunnen betekenen en brei of haak je restjes op aan allerlei uiteenlopende projecten voor het goede doel!

OER! En trendy...

Huh? Dat is een paradox: oer en trendy.
En toch gaat het goed samen: het is hip om terug te gaan naar de basis. De boeken over slow cooking, ouderwets handwerken (oude technieken in hippe jasjes) en alles wat ambachtelijk is zijn niet aan te slepen.
Het is duidelijk: terug naar de basis, oer, is in! Het is natuurlijk ook oergezellig...
Ik voel me dan ook helemaal hip en modieus met mijn zelfgesponnen wol. Ruim 100 gram maar liefst. En niet op een ultramodern apparaat, zelfs niet op een spinnewiel, maar met een heel simpel handmolentje! Nog net niet vanaf het schaap, maar dat scheelt niet veel.

Van lont

Naar een draad, kijk hoe mooi de kleuren mengen!

Twee draden samengetwijnd en tot een bolletje gewonden

Weer terug naar een streng, omdat ik er gelukkig nog op tijd achter kwam dat het, voordat je ermee kunt breien, eerst nog gewassen moet worden om de twist te fixeren. Anders kan je breiwerk vervormen als je het wast.

En daar hangen ze dan: mijn strengen wol. En nu moet ik wachten tot het droog is.
En dat duurt láng!
Maar ja, slow hè.
Oergeduld....