Ik vind haar podcast heel leuk om naar te kijken, omdat hij anders is dan vele anderen: wat zij laat zien is minder commercieel, wat "gewoner", meer hobby en minder gericht op wat op dit moment bijna iedereen aan het doen is.
Een beetje meer no- nonsense, daar hou ik wel van.
Gezien het feit dat zij een uur moet rijden voor de wekelijkse boodschappen, ga ik ervan uit dat zij in een wat afgelegen plattelandsgebied woont, en de sfeer hiervan proef je tussen de regels door.
Een paar keer heeft Katrina werk van mij in haar podcast laten zien. Ik vind dat toch een grappig idee: mijn werkjes in een Amerikaanse podcast...
In één van haar afleveringen bakte ze koekjes van een recept van haar oma, die ik uitprobeerde. Toen ik haar liet weten dat ze lekker waren, reageerde ze dat haar oma "would've be thrilled" bij het idee dat haar koekjes continentaal gingen.
Mierzoet, een beetje chuncky, maar lekker! Je schijnt ze ook uit de vriezer te kunnen eten, maar dat heb ik nog niet geprobeerd.
Zo ontstond een mailwisseling, die heel gezellig is: een soort vriendin op afstand.
Toen zij testbreiers zocht voor haar shawlpatroon, gaf ik me dus op en ging aan de slag.
In de tijd dat ik moest wachten op een correctie, kon ik mijn hobbitsokken afmaken:
Ondertussen is de shawl klaar en zal hij zaterdag wel in de podcast te zien zijn.
