Natuurlijk kon ik niet wachten om met weven te beginnen.
Op zolder ligt nog een grote voorraad dikker en dunner goedkoop garen van de winkel met het matroosje, dus om te oefenen kon ik daarmee eens goed los gaan.
Nou, dat heb ik gedaan!
Ik begon met een proeflapje om uit te proberen. Ik nam wat effen en gemêleerd garen en ging aan de slag. De lap lukte goed:
Ook had ik nog een flinke voorraad dunne katoen. Ooit gekocht om valletjes te haken, maar dat kwam er nooit van. Met een dubbele draad maakte ik er placemats van:
Omdat ik tevreden was met de resultaten durfde ik wel met ander garen aan de slag. Van zelfgeverfde sokkenwol maakte ik een sjaal voor Jasper. De spanning van de ketting kreeg ik niet helemaal goed, dus hij is een beetje wobbelig, maar nog wel draagbaar.
Geleerd van de vorige sjaal, lukte het opspannen van de ketting beter en maakte ik nog een tweede sjaal.
Omdat ik zo dol ben op het pied de poule ruitje, maakte ik nog een tas voor Silke:
Het weefraam wordt geleverd met 1 riet voor gemiddeld dikke wol en ik had het fijnste riet voor dunne wol er al bij besteld. De andere rieten wilde ik eigenlijk ook wel graag hebben, zodat ik alle mogelijke materialen kan weven. Ze pasten keurig in de grijze kartonnen doos, maar handig is dat niet, en gezellig ook niet.
Een mooie gelegenheid om iets te maken waar ik de rieten veilig, netjes en zo voor het grijpen in op kan bergen.
Ondertussen was ik ook wel toe aan het oefenen van patroonsteken.
Ik maakte een lange lap, die voor de helft uit "gewoon" weefsel bestaat, en voor de andere helft uit patroontjes. De vlakken moesten precies even groot zijn, zodat ik het bij de kleur- en patroonwissels kon doorrijgen. Zo ontstonden tunnels waar ik de rieten in kan schuiven.
Gelukt!
En nu hangt ie mooi en praktisch te wezen...
