allemaal cadeautjes!

Wat een gezellige tijd van het jaar is het toch: 's avonds al vroeg donker dus lekker de gordijnen dicht en  de winterse feesten komen al aardig dichterbij. 

Hoewel alles anders is dit jaar, vermaak ik me thuis prima met allerlei projecten en projectjes. En omdat hiervoor spulletjes nodig zijn en er dit jaar geen beurzen te bezoeken waren, heb ik mezelf eens getrakteerd op wat gezellige aankopen.

allereerst een advent kalender van blomsterstuga, dat leuke winkeltje in Groningen, waar ik van de zomer ook wat spulletjes had gekocht.

ik verheug me nu al op het uitpakken

Op knottenwol zag ik een heel leuk sjaaltje om te maken. Het wordt verkocht als pakketje met het garen en het patroontje erbij. Dit leek me heel leuk om te maken van mijn gesponnen garen, maar ik kon de verleiding van de mooie bol niet weerstaan, en in dit geval nam ik de oproep om vooral bij lokale ondernemers te kopen graag ter harte.

Bij  Froukje van den Brink won ik een prachtig projecttasje!

Froukje, nogmaals bedankt, ik ben er heel blij mee! En de net gekochte bol met patroon past er prima in!

En toen zag ik op Facebook een aanbieding voorbij komen van Janneke Plomp: een pakket spinwol met heerlijke goodies erbij:

Al meteen had ik er een idee bij. Ik ga het in kleine stukjes verdelen, dat allemaal achter elkaar spinnen en twijnen met een draadje grijze gotland.

Ik verdeelde de wolletjes alvast in spinklare porties, zodat ik er binnenkort mee aan de slag kan. Alleen een lontje tencel en sarizijde kreeg ik niet goed verdeeld, dus dat hield ik apart voor mijn tolletje. Dat lukt goed:

Ondertussen brei ik aan mini kerstballen van Arne en Carlos. Alleen brei ik de motiefjes niet in, maar maas ze op de ballen. De bedoeling was, dat ik tijdens advent elke dag een bal zou maken, maar waarschijnlijk heb ik daar in december niet elke dag de tijd voor, dus ben ik maar alvast begonnen.

Zojuist was er open dag op de school waar ik werk. Vanwege corona was deze digitaal, door middel van Webinars, waarbij potentiele leerlingen filmpjes kunnen kijken en kunnen chatten met docenten. Het moet een enorme klus geweest zijn om dit te maken en goed te laten verlopen, ik heb grote bewondering voor de mensen die dit zo mooi hebben gemaakt!

Vandaag moest ik samen met een collega klaarzitten om vragen via de chat te beantwoorden. 

Door de ervaringen van gisteren en de tijd van het jaar, wist ik dat er niet zoveel leerlingen te verwachten waren, dus pakte ik mijn spintolletje erbij.

Het resultaat na 2 uur: 3 kijkers, 1 vraag en een volle spintol...

 

 

Daar ben ik weer!

Hèhè, daar ben ik dan weer. Eindelijk weer eens een blogje.

Het is lang gelden dat ik voor het laatst schreef. 

Dat het wereldwijd rondwarende coronavirus ons dagelijks leven behoorlijk op zijn kop zet is natuurlijk allang geen nieuws meer. Sterker nog, het is bij velen van ons al wel min of meer "gewoon". Maar het deels online en deels op school lesgeven zorgde ervoor dat ik niet de rust kon vinden om eens te bloggen.

Bovendien is het blogger-programma veranderd, waardoor het niet meer werkt op mijn oude IPad. Ik moest dus even uitvogelen hoe ik het op een andere manier kon doen.

We hebben genoten van een heerlijk weekje weg in de herfstvakantie. Niet ver van huis, lekker in een huisje het bos, en nog op de valreep een heerlijk etentje, net voordat de horeca weer moest sluiten.

Bij Trollenwol in Driebergen trakteerde ik mezelf  op wol en tijdschriften:

En sinds kort mogen wij weer meer lessen op school geven! Het is een bijzondere ervaring: kooklessen met een mondkapje op. Ook tijdens de begeleiding bij rekenen draag ik het veel, want meekijken in een boek of op een scherm lukt toch echt niet op 1,5 meter afstand. 

En ook dat wordt al aardig gewoon.

Op de dag dat het dragen van een mondkapje in de verkeersruimten in school verplicht werd, had ik een les naaitechnieken. Dus wat kan je nou beter doen dan met de studenten mondkapjes maken?

Voor mij en mijn gezin maakte ik ook een voorraadje, want het dringende advies om ze te dragen was onderweg. Ik wilde ze wel van leuke lapjes.

Op ander handwerkgebied heb ik niet stil gezeten. Ik heb veel gepost op Mijn Instagram account, dus dat laat ik hier nu even weg.

Tot slot nog een ontroerende anekdote over een fijn en beetje emotioneel moment op school:

Na ruim 8 maanden alleen maar online rekenles, had ik een groep vorige week voor het eerst weer live.

Een aantal studenten zat al, de rest was aan het binnendruppelen. Zonder iets te zeggen tekende ik een grote smiley op het bord, en ik begon te schrijven: "Ik ben héél blij dat ik jullie weer in het echt zie". 

Tijdens het schrijven werd het muisstil, en toen ik het laatste woord opschreef hoorde ik in koor:

"WIJ OOK !"

Tot gauw!