De school is alweer een paar weken geleden begonnen, dus alles loopt weer in het normale gareel.
En dan krijg ik zin om van alles te doen. Allemaal huiselijke dingen.
Te beginnen met opruimen: wat overbodig is de deur uit en handwerk afmaken dat al een lange tijd ligt.
Zo had ik een uitpuilende krat met omslagdoeken, poncho's en babymutsjes (eventueel om te verkopen maar dat komt er niet van), daar kon ik een opvanghuis blij mee maken.
Ook wil ik mijn voorraad dikke acryl wat opmaken, zodat ik meer ruimte heb voor wol. Enige tijd geleden heb ik een flinke tas met bollen weggegeven. En nu maak ik de rest zoetjesaan op aan kleinere projecten, zoals deze kussenhoes:
Van resten haak ik tassen, dat vind ik heel leuk om van tunisch haakwerk te doen. Het is me gelukt om uit te vogelen hoe ik een log cabin kan haken:
Als voering gebruik ik van die katoenen tasjes die je wel eens ergens bij krijgt, dat scheelt een hoop naaiwerk.
Wat ik dan weer met die tassen moet weet ik eigenlijk niet, maar het krat is weer bijna leeg, dus...
Herfst betekent ook oogsten. De appelboom hing vol met mooie grote gave appels. Die moeten er uit, voordat ze je bij de eerste storm om de oren vliegen, dus vorige week hebben we ze geplukt. Drie grote emmers vol!
Van de druiven maakte ik heerlijk sap. Maar wat doe je met zoveel appels? Ruimte voor een grote hoeveelheid moes of sap heb ik niet.
Zie hier een grote emmer appels gecomprimeerd tot één potje appelstroop:
En dingen afmaken die zijn blijven liggen hoort ook bij opruimen. Mijn shirt van katoen dat al jaaaaren op zolder lag, begint nu vorm te krijgen.
Ondertussen komt er ook spul het huis in dat ik echt niet af kan slaan. De collega van de texelaar wol vroeg of ik misschien ook angora wilde hebben. Natuurlijk!!
Een zak vol met superzachte fluffyness! Het lijkt me verstandig om de verwerking hiervan in het voorjaar te doen, zodat het buiten kan, want het dwarrelt al op als je er naar kijkt. Maar mooi is het wel!
En dan tenslotte de ultieme vorm van opruimen: overtollige kilo's. Slank zal ik nooit worden en dat hoef ik ook niet, maar nu zit ik toch echt te krap in mijn vel. Langere tijd niet goed opletten en de overgang hebben me parten gespeeld.
En na een week ouderwets calorieën tellen (werkt bij mij toch echt het beste), is de eerste kilo er af.
Dat geeft moed!
