Tour de fleece: eindsprint, finish en nabeschouwing

Het zit erop, de tour is uitgereden zonder al teveel zadelpijn.

De eindsprint:
De gele lont heb ik voor het laatst bewaard. Deze verdeelde ik in 8 stukken, en van elk stuk maakte ik 4 strips:

Nog net op het nippertje kreeg ik hem op mijn wiel.

Twijnen heb ik een dag later gedaan, ik vind dat dat mag, zie dopinggebruik.

De finish:
De lengte van het parcours: in totaal heb ik 1827 meter geponnen, alles driedraads.
De zwaarte van het parcours: in totaal heb ik 721 gram gesponnen.

De berg-etappes: ( uitdagingen en nieuwe ervaringen)
Het spinnen van linnen, viscose en ramie was voor mij nieuw. Ook met alleen zijde had ik nog niet veel ervaring. Omdat het kleine beetjes waren, heb ik het op een tol gesponnen. Het voordeel is dat dit wat controleerbaarder is, waardoor je het goed in de vingers krijgt.

Alternatief parcours: 
Na het zien van het filmpje over navajo twijnen op een tol kreeg ik een beetje kramp in m'n kuiten: het jongleren met tol, bolletje en draad zag ik niet zitten.
Dus bedacht ik een alternatieve methode, waarbij ik eerst de draad hakend om mijn nostepinne wond, om hem daarna te twijnen.
Dit bevalt me uitstekend, en het resultaat is een prachtig dun draadje:

Terug fietsen:
Een van de strengen was veel te strak getwijnd. Ook na het wassen krulde het veel teveel in elkaar. Er zat dus niets anders op dan het nog een keer door het wiel te halen om het teveel aan twist er weer uit te halen. Dat laatste was zo gepiept, maar het uit de war halen van de krinkelende strengen kostte me de hele middag.
Toch ben ik heel blij dat ik het gedaan heb, want nu is het een prachtig draadje!

Dopinggebruik: ( een beetje vals spelen)
Omdat het terugtwijnen van de overtwiste draad veel tijd had gekost (zie terug fietsen), was ik achter geraakt op de ploeg. Het spinnen van de laatste lont lukte precies op tijd, maar het twijnen deed ik een dag later. Bovendien heb ik geen enkele rustdag gehouden, dus ik vond het gerechtvaardigd.

Lekke banden en valpartijen:
Bij het spinnen van de viscose is mijn tol talloze keren op de grond beland. Maar ineens had ik het in de vingers en is de rest zonder schaafwonden verlopen.

Het navajo twijnen zit nu goed in mijn vingers. Wel heb ik ervaren dat bij elke klos (behalve de laatste) de draad minimaal één keer, veelal vaker, knapt.
Als het vaak gebeurt word je wel handig in het hersellen ervan en zie je er niks van in het eindresultaat.
Mijn kinderen werden nooit verdrietig als het laatste stukje van hun ijslollie op de grond belandde, omdat ik ze had wijsgemaakt dat dit zo hoort bij ijsjes op een stokje: de fabrikant doet een klein beetje meer ijs op het stokje, omdat het laatste stukje er altijd af valt. Dat hoort zo.
Dit is net zoiets, blijkbaar is het vanzelfsprekend dat je draadje af en toe knapt.
Bij deze streng had ik de meeste lekke banden:

En nu ga ik lekker uitrusten van de tour.


En bedenken wat ik met al dat mooie garen ga doen...

Tour de fleece dag 21 en 22: warteltje

Wat is dat toch met woorden, dat je met iets bezig bent, er een woord dat je nooit gebruikt door je hoofd spookt, en dat je niet de relatie legt tussen dat woord en hetgeen waarmee je bezig bent?

Dat had ik dus van de week, toen ik een manier zocht om mijn tol zó te kunnen ophangen dat hij vrij kon draaien. Ik zat wat te spelen met een "draaidingetje".
Ik moest ineens denken aan "warteltje", een woord dat waarschijnlijk lang geleden in een laadje in mijn hoofd terecht is gekomen, en dat me aan mijn vader deed denken. Ik had geen idee waarom.

Rianne wist dat "het dingetje" een warteltje wordt genoemd. Dank je wel Rianne.
Dus toch!
En toen iemand op facebook wist te vertellen dat warteltjes te vinden zijn in hengelsportzaken, was de link met mijn vader ook meteen duidelijk: hij hield van vissen...

In ieder geval heb ik het systeem (zie vorige blog) vandaag uitgeprobeerd. Het werkt redelijk.
Omdat ik de indruk heb dat sommigen het willen uitproberen ( er werden al warteltjes besteld zag ik),  laat ik hier zien hoe het in zijn werk gaat:

Het tolletje hangt met het  warteltje aan het haakje.

Het beginnetje maak je vast aan het voorwerp waar je het op wilt verzamelen. Ik gebruik mijn nostepinne.

Je trekt voorzichtig een lus, en tegelijkertijd draai je het op je stokje.
Je moet even de slag te pakken hebben, dan gaat het steeds beter.

Chantimanou heeft op you tube een filmpje waarin ze laat zien hoe je in één keer navajo kunt twijnen op een tol. Hierbij moet je meerdere handelingen tegelijk uitvoeren en ook nog je bolletje in de gaten houden. Nou ben ik handig, maar dit doet me teveel denken aan jongleren en als ik iets niet kan is het dat wel. Vandaar dat ik deze methode heb bedacht.

Tip: als je tol verder van een muur af kan hangen, zal het afwikkelen beter gaan. De bloemvorm van mijn tol helpt ook niet echt mee. Dus kies een ronde tol als hij dichtbij een muur hangt, zoals hier.
Als de tol lichter wordt heeft hij de neiging op te wippen, waardoor het draaien niet lekker meer gaat. Ik loste het op door er een doos voor te zetten, maar ik denk dat een gewichtje onderaan de tol beter werkt.

En dit is het resultaat: een mooi dun driedraads getwijnd draadje!

En de paars-grijze klos is inmiddels getwijnd:

Vandaag heb ik de gele lont spinklaar gemaakt, daarover morgen meer.
Tot morgen.

Tour de fleece dag 19 en 20: waar hang ik mijn tol?

Gisteren heb ik een proefje gedaan met navajo twijnen op een tol. Je kunt een bolletje maken en dat ergens neerleggen, zodat je tegelijk de draad ophaakt en spint. Maar dat heeft nadelen: het bolletje gaat alle kanten op en zal op het laatst in elkaar gaan zitten als je het niet kunt vasthouden.
Het tegelijk ophaken van de draad en twijnen lijkt me lastig: voor mijn gevoel moet je veel tegelijk doen en kom je een handje tekort.
Ik besloot het anders te doen.
Ik haakte vanaf de tol de draad op en rolde het om een rolletje. Vanaf het rolletje kon ik nu de drie draadjes makkelijk twijnen.
Dat lukte goed

In plaats van een wc rolletje wil ik mijn nostepinne gebruiken, omdat die makkelijker te hanteren is.
En in plaats van de tol in mijn pot te zetten (dat rolt niet lekker af), moet ik een manier zien te vinden om de tol makkelijk te laten draaien als ik de draad ophaak en rol.
Ik heb van deze draai-dingetjes:

Ik haakte de tol er in, hing het aan een touwtje aan de deur, en toen draaide het touwtje helemaal in elkaar bij het afrollen van de tol.
Dat werkt dus niet, "het dingetje" moet vast ergens aan hangen.
Een metalen kapstokje dat ik had liggen is stevig, "het dingetje" past precies aan een van de haakjes.
Maar nu nog een constructie om dat kapstokje ergens aan te bevestigen...

Zoiets laat me niet los, het nestelt zich in mijn achterhoofd en blijft daar zeuren.
En toen ik diep in gedachten in de keuken met mijn snufferd recht voor de messenmagneet stond:
EUREKA!

Lang verhaal kort: messen eraf, kapstokje erop, zit als een huis.
"Dingetje" eraan, tol aan "dingetje", klaar voor gebruik.
En als je bovenstaande handelingen in omgekeerde volgorde uitvoert is alles zo weer opgeruimd.

M'n paars-grijze lont zit op mijn klos, klaar om morgen getwijnd te worden:

En morgen ga ik deze mooierd spinklaar maken.

by the way: iemand enig idee hoe zo'n "dingetje" heet?

Tour de fleece dag 18: linnen, mini's en een lont

Vandaag heb ik de paars / grijze lont in 8 repen verdeeld

En er een begin mee gemaakt.

Ook startte ik de eerste mini uit de spinbox op een tolletje. Mijn bedoeling is om ook dit navajo te twijnen, dat heb ik nog niet eerder geoefend met een spintol, dus dat is een leuke uitdaging.

En ik dacht even het linnen op mijn tol te twijnen, maar dat ging niet helemaal zonder slag of stoot: bijna aan het einde floepte het uitgeholde bolletje uit m'n hand, rolde helemaal los en raakte natuurlijk helemaal in het warretje.

Maar, met wat geduld en af en toe een diepe zucht, kreeg ik het toch voor elkaar.

En nu ik het gewassen heb is er niets meer van te zien.

Tour de fleece dag 16 en 17: rolags klaar en een aangename verrassing

Gisteren spon ik de laatste rolags,en vandaag heb ik het getwijnd. Ik krijg nu echt handigheid in het navajo twijnen.
Dit is de streng voor het wassen:


En nu hangt hij in de boom mooi te wezen:


Afgelopen winter verfde ik 250 gram potloodlont, maar dat pakte niet uit zoals ik in gedachte had: de kleurspikkels liepen behoorlijk door, waardoor de kleuren gingen mengen.

Mijn plan was om het over te verven, maar ik besloot een proefje op een tolletje te spinnen om te zien hoe het werd.
Ik verwachtte een ondefinieerbare blubberkleur, maar dat pakte héél anders uit!

Een prachtig staalgrijs met heel subtiele kleurnuances: levend grijs.
Histor zou er een moord voor doen...

Tot morgen.

Tour de fleece dag 15: verrassende rolags

Ik ben niet zo heel dol op het spinnen van rolags. Dat het draadje wat minder regelmatig wordt vind ik niet zo erg, dat is ook de charme van handgesponnen garen, maar er komen geheid meerdere momenten waarop de boel een wat strak in elkaar zittende klont wordt, die lastig uit te trekken is, waardoor mijn vingers pijn gaan doen.
Misschien doe ik iets niet goed, dat kan natuurlijk ook.
Rolags zien er wel altijd leuk uit vind ik:


Het leuke van rolags is wel, dat je pas tijdens het spinnen ziet wat er aan de binnenkant verborgen zit. Dat kan heel verrassend zijn!
Zo ook deze rolags uit mijn spinbox: er zijn stukjes felgekleurde sari zijde in verwerkt, en dat geeft bij het spinnen een leuk effect.
Ik probeer ze ook niet glad te maken; de gezellige blipjes en blopjes geven levendigheid aan het draadje.


Voor het verrassingseffect moet je ze natuurlijk niet zelf hebben gemaakt.
Of je laat ze héél lang liggen...

Tot morgen.

Tour de fleece dag 12, 13 en 14: over coronaproof feesten en paars-gele strengen klaar

In de laatste schoolweek voor de zomervakantie is er veel te doen, dus niet zo veel tijd om te spinnen.
Eerst was er de afsluiting van het jaar voor personeel, wat normaal gesproken wordt gevierd met een barbecue en muziek op de binnenplaats van school, maar dat kon natuurlijk nu niet. Er was iets anders bedacht: afgelopen zaterdag kreeg iedereen een pakketje thuis bezorgd, met daarin lekkers:

We moesten alvast een app downloaden, die nodig was voor het gebeuren. En afgelopen dinsdag werd het jaar digitaal afgesloten met een praatje van de directie, muziek en een quiz, die je met de app kon meespelen. En daarbij won ik ook nog een prijs! Een zomers pakket ter waarde van 50 euro, ik ben heel benieuwd wat er in zit...

Al met al toch een feestelijk gebeuren.
En gisteren de diplomeringen, wat organisatorisch een mega- operatie is geweest om alles coronaproof te laten verlopen.
Er was een strak plan gemaakt met een tijdsschema, en het gebouw werd verdeeld in 4 straten. Elke straat had een eigen kleur, versierd met een loper en ballonnen.
Buiten werden de diplomanten met familie / vrienden ontvangen in een tent, en vanuit de gang werd doorgegeven wanneer de volgende naar binnen kon.
In elke straat waren 4 tafels voor bloemen, tekenen van het diploma, een hapje en drankje en een foto.
En gelukkig was het tijdsschema ruim genoeg, zodat we elke student persoonlijk even goed aandacht konden geven!
Gezien de beperkte mogelijkheden vind ik dat het goed gelukt is ook hier een feestelijke gelegenheid van te maken.

En voor ons was het fijn om weer even "echt" bij elkaar te zijn en afscheid van elkaar te nemen.

Ondanks mijn moeie pootjes en rug, kon ik het toch niet laten om nog even het laatste stukje van de paars-gele batt te spinnen

En vandaag heb ik het getwijnd. Deze keer precies goed!

Het hangt nu te drogen.
En de rolags voor het volgende draadje liggen alweer klaar in mijn mandje.
Tot morgen.

Tour de fleece dag 10 en 11: m'n dunste draadje ooit, terugtwijnen en linnen

Gisteren heb ik de streng die teveel was getwijnd onder handen genomen. Eerst van de streng twee bollen gemaakt, om ze daarna ietsje terug te kunnen draaien op mijn wiel.
Dat terug twijnen was het probleem niet, maar de streng ontwarren om bollen van te maken was een ander verhaal.
Alles bij elkaar heeft het me  de hele middag gekost.
Maar dan heb je ook wat: het garen ziet er nu veel beter uit!

's Avonds heb ik de helft van een batt gesponnen:

En ik heb een start gemaakt met het spinnen van linnen.

Dat is een totaal nieuwe ervaring. Het lukt goed. En ik snap waarom je je vingers vochtig moet maken bij het spinnen: de vezels worden ietsje soepeler en ze plakken een beetje aan elkaar.

Omdat ik vandaag aan het werk was en een feestelijke online afsluiting van het schooljaar had, had ik niet veel tijd om te spinnen.
Maar het lukte wel om de moerbei zijde te twijnen:

Een superdun draadje is het geworden, omgerekend 988 meter per 100 gram, dat is dunner dan kantgaren!
Ik ben er heel trots op!
Tot morgen.

Tour de fleece dag 9: moerbei-zijde en batts spinklaar maken

Na de viscose durfde ik het aan om de moerbei zijde te spinnen.
Hoe is het mogelijk dat zo'n onooglijk beestje zulk mooi spul kan produceren!
Het is superfijn. En het lijkt niet veel op mijn tolletje, maar ik denk dat het heel wat metertjes zijn, want het lukte me goed om het mooi dun te spinnen.
Er zullen ongetwijfeld spinners zijn die het nog veel dunner kunnen, maar dit is mijn eerste keer, dus ik ben er best trots op!

De streng die ik gisteren heb getwijnd blijkt teveel twist te hebben, dus die moet nog een keer door mijn wiel om het teveel eruit te halen.

En net heb ik een begin gemaakt met het spinklaar maken van deze batts:

Dit is hem in zijn geheel:

Ik besloot de drie paarstinten uit elkaar te halen en het geel erover te verdelen:

Zo ziet het er dan uit:

Ik wil een streng maken met een lang verloop van licht naar donker.
Ik ben heel benieuwd hoe het er gesponnen uitziet.
Maar nu is het bedtijd.
Tot morgen.

Tour de fleece dag 8: combi-spin en tolspinsels klaar!

Vandaag heb ik mijn tweede klos getwijnd. Ruim 155 gram.

Meteen maar in een sopje gedaan, net als de streng van gisteren.
Ze hangen nu gezellig samen te drogen.

De mini's ramie, viscose en tussah zijde zijn na het wassen heel mooi geworden.
Ik heb er al een bestemming voor: in de vakantie wil ik wat kleine dingetjes maken, en ik dacht aan kant haken. Het is al lang geleden dat ik dat gedaan heb, en ik vind het heel leuk om te doen. Ik had al wat dun haakgaren klaargelegd, maar ik vind het veel leuker om het van deze draadjes te doen.

En nu ga ik de laatste moerbei zijde opspinnen.
Tot morgen.

Tour de fleece dag 6 en 7: De eerste streng klaar!

Donderdag is de diplomering van onze studenten.
Normaal gesproken doen we altijd voor elke student een kort persoonlijk praatje of versje, maar wegens een aangepaste diplomering wegens corona, is daar geen gelegenheid voor: er zijn "straten" uitgezet, en de studenten lopen langs verschillende tafels. Tekenen, hoedje aanpakken, hapje en drankje, fotomoment en wegwezen, daar komt het eigenlijk op neer. Het is niet anders en bij een grote school kan het waarschijnlijk ook niet anders.
Toch wil je wel iets gezelligs doen, dus ik bood aan om kaarten te maken met een passende tekst, en aan de voorkant een gevouwen kraanvogel, het symbool voor geluk en ze vliegen immers uit.
Een tekstje maken en printen is zo gedaan, maar de vogels vouwen is wel even werk, dus ik begon er gisteren maar vast aan. Zo kan ik het verdelen en toch elke dag spinnen.
Ik ben nu op de helft.

Ik maakte mijn viscose spinsel af

En begon aan de moerbeizijde.

Ik spon ook verder aan de mix.
En vandaag spon ik de klos vol

En het mandje leeg.

Tijd om de eerste klos, die met de mini's, te gaan twijnen. Wow, ik vind het mooi geworden!

Tot morgen.