Allemaal kleurtjes

de afgelopen weken heb ik de heksenketel maar weer eens van zolder gehaald om wol te verven, dit keer met planten. Nu ik zo veel thuis ben, kon ik dat mooi tussen de bedrijven door doen.

Ik had ergens gezien dat je met het weekwater van zwarte bonen wol blauw kunt verven, en dat wilde ik wel eens uitproberen. Het was dus verplicht bonenschotel eten in huize Schuurman. Nu zijn we niet zo heel dol op bonen, maar ze smaakten een stuk lekkerder toen ik zag hoe prachtig de kleur van de wol werd! Het was fascinerend om de wol en vloeistof van donkerpaars in helderblauw te zien veranderen toen het in de potten zat.

Ook de andere planten gaven soms verrassende kleuren.
Hier alle resultaten op een rijtje:

Rabarberwortel:

Verschillende baden achter elkaar: ossentongwortel, een restje meekrap en kurkuma:

Ossentongwortel:

Blauwhout:

Verse Kurkuma:

Avocadoschillen en pitten, grappig dat één bad verschillende kleuren roze geeft, afhankelijk van de wol:

Meekrap:

Salie uit de tuin:

Van bijna alle kleurtjes ministrengetjes:

En de klapper: zwarte bonen:

En ondertussen een lentetruitje afgemaakt, ook van allemaal verschillende kleurtjes.

Mondkapjes

Een echte machinenaaister ben ik niet. Ik kan het wel, maar ik vind het niet het leukste om te doen. De meeste klusjes doe ik dan ook met de hand, omdat ik het meestal niet de moeite vind om de machine tevoorschijn te halen, want die staat niet gebruiksklaar voor het grijpen.
En omdat ik het weinig doe, ben ik er ook niet zo heel handig in.

Maar nu per 1 juni in het openbaar vervoer mondkapjes gedragen moeten worden en mijn kinderen af en toe met bus of trein reizen, moesten er toch een paar komen.
Even heb ik overwogen ze te bestellen bij de dagbesteding voor mensen met een beperking. Vond ik wel een sympathiek idee.
Maar als je docent textiele werkvormen bent, een goede naaimachine hebt en een flinke doos vol leuke lapjes, moet je dat natuurlijk gewoon zelf doen.
Wel zo simpel en snel mogelijk, want ik heb leukere dingen te doen.
Ik koos de snelste manier van alle you tube tutorials en toog naar zolder voor wat vrolijke lapjes, want als het dan moet, dan maken we het maar zo leuk mogelijk.

Het viel mee.
Mijn moeder sloeg het strijken van alle naadjes altijd over, maar die was er dan ook echt handig in. Ik besloot het wel te doen. Pff, wat houdt dat op zeg. Maar ik kreeg wel nette rechte stiksels!
En ik begon het zowaar nog een beetje leuk te vinden ook.


En dit is het resultaat. 12 bonte mondkapjes.
Jasper vond alles prima, als het maar zo neutraal mogelijk was.
Dus koos hij de meest opvallende die erbij zat, die met de fleurige sokken...


Ze passen goed, zijn door beide kinderen goedgekeurd, OV-proof en goed wasbaar.
Klaar.

Het moge duidelijk zijn dat ik ze niet op bestelling maak. Zo leuk vind ik het nou ook weer niet. Maar hier is de link naar de tutorial die ik gebruikte:
https://youtu.be/Tm13Jcv9EPo

Weven

De afgelopen weken ben ik veel aan het weven geweest.
In april is mijn oudste broer jarig. Gezien de coronamaatregelen konden we natuurlijk niet bij elkaar komen, maar ik wilde toch een cadeautje geven. Hij heeft altijd een klein tasje bij zich, voor portemonne, sleutels enzovoort. Model supermarktshopper, maar dan mini. Heel leuk en handzaam, maar wel met het logo van de supermarkt er op.
Dus ik besloot een handzaam tasje voor hem te weven:

Het paste precies door de brievenbus, en mijn broer was er heel blij mee.

Mijn surface-tasje was zo langzamerhand ook wel aan vervanging toe, dus voor mezelf maakte ik ook een tasje, met de felste kleurtjes die ik kon vinden:

Op je werk heel handig, want als je hem per ongeluk ergens laat liggen weet iedereen dat ie van jou is. Het tasje heeft mijn werkplek nog niet gezien, want net toen ik hem in gebruik wilde nemen ging de school dicht. Dus nu gebruik ik hem thuis. Daar staat ie fleurig te wezen op een donkergrijze stoel.

En toen besloot ik dat ik nu wel goed genoeg geoefend had om me aan een kledingstuk te wagen. Ik durfde het ook aan om er zelfgesponnen garen voor te gebruiken.
Het bleek wat overmoedig: het model dat ik bedacht had bleek niet goed uit te pakken, en toen bleek ook de ketting te kort te zijn. Tja, daar zit je dan met je lap.
Wel een mooie lap...

Ik heb het van het raam gehaald en ga er denk ik nog maar een tas van maken.

Een nieuwe poging lukte wel. De ketting voor de zekerheid extra lang opgezet, en een simpeler model van rechte banen zonder gekke hoekjes ging veel beter!
Toen het in elkaar zat vond ik het er een beetje onaf uitzien, dus ik werkte de hals en armsgaten af met gebreide boordjes. Ik vind het geslaagd.
Alleen is het nu te warm om hem te dragen...

Ik wilde nog wat oefenen met verschillende patroontjes, maar ook iets nuttigs maken. Dus bestelde ik goedkope katoen en maakte wat gastendoekjes.

Bij het weven doe ik om de 10 of 20 centimeter een markeerder in het werk. Alleen als je het weefsel oprolt, weet je na een tijdje niet meer hoeveel je in totaal hebt. Dus maakte ik genummerde markeerders: 1 is 10 cm, 2 is 20 cm, enzovoort. Reuze handig!

En voor het opspannen van een langere ketting zonder de kamer te hoeven verbouwen heb ik inmiddels ook een oplossing:

Gewoon een bezemsteel in een lat met een gat erin. Een paar boeken erop om te verzwaren en klaar is Kees. Super handig, want je kunt hem zo ver zetten als je wilt. Nou ja, binnen de grenzen van de kamer dan.

En de stukjes ketting die ik overhield van de gastendoekjes vond ik zonde om weg te gooien, dus ik maakte er wat kwastjes van

Inmiddels heb ik het weefraam weer even opgeborgen, want nu ben ik garen aan het verven met allerlei planten. Daarover meer in een volgend blog.

Thuis

Het is veel te lang geleden dat ik een blogje heb geschreven. Toen het hele land wegens corona op slot ging, duurde het even voordat ik weer wat ritme en regelmaat kon vinden. Het op afstand lesgeven zorgde voor een hoop drukte, en er moest in korte tijd heel wat gebeuren voordat het een beetje liep.
Gelukkig lukte het me al snel mijn draai weer te vinden en werk en privé weer een beetje uit elkaar te houden.
En de afgelopen weken heb ik menigmaal gedacht dat ik zó blij ben dat ik me met al mijn hobby's zo goed thuis kan vermaken!
Ik heb dus niet stil gezeten...
Veel handwerk podcasters maken op het ogenblik dagelijkse vlogs, zo ook Arne en Carlos, de Noorse breigoeroe's waar ik graag naar kijk. Zij startten een knit-along: elke dag een nieuw lapje om te breien. Hoewel ik zat andere dingen te doen had, besloot ik mee te doen. In plaats van de kleur in te breien, probeerde ik de rositud-techniek uit. Dit is een techniek uit Estland, waarbij je een draad tijdens het breien meeweeft, waardoor motiefjes ontstaan.

In de podcast werden mijn lapjes getoond, wat een eer!
Maar na een paar lapjes had ik het wel gezien en besloot ik ze toch maar "gewoon" te gaan breien. In mijn voorraad zat witte en blauwe sokkenwol, en toen ik het bij elkaar zag dacht ik meteen aan Delfts blauw. De lapjes zouden dan een soort tegeltjes worden en daarvan wilde ik een projecttas maken. Ik breide de lapjes aan elkaar met stroken om het geheel wat groter te maken en elk tegeltje prominent te laten schijnen.

Ik vond de tas heel geslaagd.

En dat vonden Arne en Carlos ook, want in één van de afleveringen werd mijn tas uitgebreid getoond en er werd vol lof over gesproken. Hoe leuk is dat!! Duizenden breiers van over de hele wereld deden mee!
Mocht je het willen zien, hier is de link. Vanaf 25.43 is te zien hoe mijn werk wordt bewonderd.

Verder breide ik nog een paar sokken:

Hoewel ik van nature al niet zo uithuizig ben, toch ben ik echt wel meer thuis dan anders. Alleen al het thuis werken maakt dat je niet heen en weer hoeft en boodschappen doen kost ook minder tijd, omdat je alleen even haalt wat je echt nodig hebt. Het voelt allemaal wat minder gejaagd, en om eerlijk te zijn vind ik dat eigenlijk wel fijn.
In plaats van snel even een makkelijke hap te maken omdat je moe thuiskomt, besteed ik meer tijd en aandacht aan de maaltijden, en vind ik ook de rust om eens wat te freubelen in de keuken.
Dat resulteerde in twee verjaardagstaarten (Silke en ik zijn allebei in dezelfde week jarig en zonder visite moet je er toch wat van maken)

Zelfgemaakte limonade en crackers

En kniepertjes, gebakken in mijn nieuwe wafelijzer, die ik kocht van de cadeaubon die we van het werk kregen voor onze inzet in deze rare tijd!

Ik verfde nog wat garen dat ik op mijn tolletje had gesponnen, samen met wat sokkengaren. Het is me eindelijk gelukt een mooi verloop er in te krijgen.

Ik ben nu een shirt aan het breien

En een truitje aan het haken.

En op dit moment ben ik véél aan het weven, maar daar schrijf ik van de week meer over.