Mondkapjes

Een echte machinenaaister ben ik niet. Ik kan het wel, maar ik vind het niet het leukste om te doen. De meeste klusjes doe ik dan ook met de hand, omdat ik het meestal niet de moeite vind om de machine tevoorschijn te halen, want die staat niet gebruiksklaar voor het grijpen.
En omdat ik het weinig doe, ben ik er ook niet zo heel handig in.

Maar nu per 1 juni in het openbaar vervoer mondkapjes gedragen moeten worden en mijn kinderen af en toe met bus of trein reizen, moesten er toch een paar komen.
Even heb ik overwogen ze te bestellen bij de dagbesteding voor mensen met een beperking. Vond ik wel een sympathiek idee.
Maar als je docent textiele werkvormen bent, een goede naaimachine hebt en een flinke doos vol leuke lapjes, moet je dat natuurlijk gewoon zelf doen.
Wel zo simpel en snel mogelijk, want ik heb leukere dingen te doen.
Ik koos de snelste manier van alle you tube tutorials en toog naar zolder voor wat vrolijke lapjes, want als het dan moet, dan maken we het maar zo leuk mogelijk.

Het viel mee.
Mijn moeder sloeg het strijken van alle naadjes altijd over, maar die was er dan ook echt handig in. Ik besloot het wel te doen. Pff, wat houdt dat op zeg. Maar ik kreeg wel nette rechte stiksels!
En ik begon het zowaar nog een beetje leuk te vinden ook.


En dit is het resultaat. 12 bonte mondkapjes.
Jasper vond alles prima, als het maar zo neutraal mogelijk was.
Dus koos hij de meest opvallende die erbij zat, die met de fleurige sokken...


Ze passen goed, zijn door beide kinderen goedgekeurd, OV-proof en goed wasbaar.
Klaar.

Het moge duidelijk zijn dat ik ze niet op bestelling maak. Zo leuk vind ik het nou ook weer niet. Maar hier is de link naar de tutorial die ik gebruikte:
https://youtu.be/Tm13Jcv9EPo