Hèhè, daar ben ik dan weer. Eindelijk weer eens een blogje.
Het is lang gelden dat ik voor het laatst schreef.
Dat het wereldwijd rondwarende coronavirus ons dagelijks leven behoorlijk op zijn kop zet is natuurlijk allang geen nieuws meer. Sterker nog, het is bij velen van ons al wel min of meer "gewoon". Maar het deels online en deels op school lesgeven zorgde ervoor dat ik niet de rust kon vinden om eens te bloggen.
Bovendien is het blogger-programma veranderd, waardoor het niet meer werkt op mijn oude IPad. Ik moest dus even uitvogelen hoe ik het op een andere manier kon doen.
We hebben genoten van een heerlijk weekje weg in de herfstvakantie. Niet ver van huis, lekker in een huisje het bos, en nog op de valreep een heerlijk etentje, net voordat de horeca weer moest sluiten.
En sinds kort mogen wij weer meer lessen op school geven! Het is een bijzondere ervaring: kooklessen met een mondkapje op. Ook tijdens de begeleiding bij rekenen draag ik het veel, want meekijken in een boek of op een scherm lukt toch echt niet op 1,5 meter afstand.
En ook dat wordt al aardig gewoon.
Op de dag dat het dragen van een mondkapje in de verkeersruimten in school verplicht werd, had ik een les naaitechnieken. Dus wat kan je nou beter doen dan met de studenten mondkapjes maken?
Voor mij en mijn gezin maakte ik ook een voorraadje, want het dringende advies om ze te dragen was onderweg. Ik wilde ze wel van leuke lapjes.
Op ander handwerkgebied heb ik niet stil gezeten. Ik heb veel gepost op Mijn Instagram account, dus dat laat ik hier nu even weg.
Tot slot nog een ontroerende anekdote over een fijn en beetje emotioneel moment op school:
Na ruim 8 maanden alleen maar online rekenles, had ik een groep vorige week voor het eerst weer live.
Een aantal studenten zat al, de rest was aan het binnendruppelen. Zonder iets te zeggen tekende ik een grote smiley op het bord, en ik begon te schrijven: "Ik ben héél blij dat ik jullie weer in het echt zie".
Tijdens het schrijven werd het muisstil, en toen ik het laatste woord opschreef hoorde ik in koor:
"WIJ OOK !"
Tot gauw!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten