Gênante sokken!

Het kan sokkenbreisters niet gek genoeg zijn: alle kleuren, stekenpatonen en modellen komen voorbij en ideeën worden enthousiast uitgewisseld. Sokkenbreiers kunnen compleet in vervoering raken als er een nieuwe manier van een hiel breien is bedacht, of als er een nieuw bontgekleurd garen met glitter op de markt komt.
Niet-sokkenbreiers begrijpen hier helemaal niets van.
En pubers al helemáál niet!
Daar waar het ongegeneerd tonen van je ondergoed onder jongeren heel normaal schijnt te zijn, is het kunnen zien van een minuscuul randje sok absoluut iets om door de grond te zakken.
Als ze al gedragen worden, gaan de zo laag mogelijke enkelsokjes zo diep mogelijk de gympen in, en dat wat onzichtbaar is, moet ook liefst zwart, grijs of beige zijn.

Als ik bij het kennismaken met een nieuwe groep vertel dat ik graag sokken brei, vallen ze bijna om. En als de van verbijstering uitgerolde ogen weer in de kassen zitten, zijn ze klassikaal op mijn voeten gericht. Want dát willen ze wel eens in het echt zien!
De algemene blik is een mengeling van bewondering, want eigenlijk vinden ze het best knap dat iemand dat kan, en meewarigheid: daar ga je toch niet mee over stráát...

En toen ik met deze sokken bezig was, vroeg Jasper of ik ze ook echt ging dragen. Lekker ding... Even ter geruststelling: ik draag mijn sokken alleen onder een broek en alleen in dichte schoenen. Tuurlijk draag ik ze!
En als ik ze aan heb terwijl we ons gezamenlijk in het openbaar moeten begeven gaat hij maar tien meter achter me lopen.
Zoals een rechtgeaard puber betaamt.