Zo ook dit jaar: twee flinke emmers vol! Van een deel van de appels maak ik meestal wat sap of gelei, de rest wordt appelmoes.
Enige tijd geleden had ik eens gezocht naar de prijs van een apparaat om fruit, groente en kruiden in te drogen, maar die weegt niet op tegen het gebruik ervan, als je niet tenminste een moestuin of fruitboomgaard hebt.
Te kostbaar dus voor die paar appeltjes uit onze achtertuin.
Maar onlangs kreeg ik zo'n apparaat zomaar cadeau!! Die moest natuurlijk worden uitgeprobeerd. Dus de gaafste appels geselecteerd, in mooie plakjes gesneden en in de droogoven gestopt.
Een plek vinden was nog even een dingetje gezien onze kleine keuken, dus toen proefondervindelijk was vastgesteld dat het geluid reuze meeviel, heb ik hem in de kamer gezet. Kon ik de boel meteen in de gaten houden.
Zo gaaf: elke keer even kijken, af en toe de rekjes van plaats verwisselen, even voelen, en na ongeveer 12 uur een heel zakje vol prachtige gedroogde appeltjes.
Natuurlijk zo'n schijfje in gedroogde vorm proeven. Zúúúúúúr!
Maar even geweld en kort gekookt met een beetje suiker: lekker! En ondanks dat het echte moesappels zijn, kookt zo'n gedroogd appeltje dus niet tot moes.
En nu zit ik dus allerlei dingen te bedenken die ik nog meer zou kunnen drogen: bananenchips maken, kruiden voor thee, of mijn eigen "zongedroogde" tomaatjes, (ik geloof er niks van dat die uit de supermarkt ook echt in de zon gedroogd zijn) want dat zonnetje ben ik zelf😇!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten