Hoewel de titel anders doet vermoeden, sta ik nog stevig met beide pootjes op de grond.
Er is iets raars met geuren: een bepaalde geur kan op zichzelf heel lekker zijn, maar je in sommige situaties doen twijfelen. Er klopt iets niet. Ken je dat?
Deze week nam ik een nieuw stuk haarzeep uit mijn voorraadje, dit keer met rozemarijn.
Nu ben ik dol op de geur van rozemarijn, maar als het tijdens het haar wassen ruikt alsof je een Franse schotel aan het koken bent is dat verwarrend: vind ik dit nou lekker of niet?
Ik ben er nog niet uit...
Wegens late diensten van Pieter en Silke, eet ik vanavond alleen met Jasper.
Met gegrilde courgette doe ik hem een groot plezier, maar daar moet nog iets bij.
Pasta of rijst? Mhu... Puree? Nee...
Met deze gedachten stap ik onder de douche, zeep mijn haar in...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten