Vorige week had Jasper auditie voor de theateropleiding.
Na een spannende dag kwam hij thuis met de mededeling dat hij door was naar de volgende, beslissende ronde!
Maar hij liep een beetje mank: bij het uitbeelden van de emotie woede had hij zich zó ingeleefd (of uitgeleefd, 't is maar net hoe je 't bekijkt), dat hij een flinke trap had gegeven tegen, wat hij dacht, een soort skippybal.
Het was geen skippybal.
Na even gezeten te hebben werd het wat dik en kon hij zijn tenen niet meer bewegen, dus toch de volgende dag maar even naar de huisarts. Deze stuurde ons voor de zekerheid naar het zieknhuis voor een foto.
Lang verhaal kort: drie gebroken middenvoetsbeentjes.
De ochtend van de auditie had ik bij zijn lunch een kaartje gestopt.
Omdat volgens de theatertraditie "veel succes" wensen not done is omdat dit ongeluk brengt, had ik er een passender wens opgeschreven:
Oh no! I hope it heals soon. When I was a teenager, I fell off a balance beam in gymnastics and broke the 3 middle metatarsals.
BeantwoordenVerwijderenLuckily it doesn't hurt to much anymore
BeantwoordenVerwijderen