Daarom was ik ook meteen gefascineerd door een boek dat ik een paar jaar geleden op een hobbybeurs zag: een Japans boek met daarin 30! Verschillende manieren om iets te verpakken met 1 lap stof, zonder dat er een naald of draad aan te pas komt!
Het boek was nogal prijzig, dus ik liet het in eerste instantie liggen. Maar het liet me niet los en vlak voor vertrek heb ik het toch gekocht.
Ik moet toegeven:'k heb er nog niets van in de praktijk gebracht. Maar het idee dat je met een simpel lapje zoveel kunt doen blijft me boeien. De foto's zijn ook heel mooi.
Mijn grote zak met resten wol is ook een Japans model, gemaakt naar een patroon uit een oude Handwerken zonder grenzen.
Het oorspronkelijke model is heel klein, deze restenzak is enorm!
Aan de bovenkant zitten puntige flappen, die je op verschillende manieren kunt draperen: rechtop, omgeslagen of platgevouwen en neerlelegd.
Dat is het leuke van deze vorm: het bestaat uit 4 stroken die aan de onderkant als een soort molentje aan elkaar zijn gezet en die vanzelf gaan "draaien" als je ze verder vastzet. De maat van de stroken bepaalt de maat van de tas.
Zo heb ik in het verleden al veel van dit soort tasjes gemaakt, en van karton ook doosjes in deze vorm.
"Dat moet je ook kunnen breien" dacht ik, en dat is gelukt: de stroken zijn aan elkaar gebreid, zodat je nergens hoeft te naaien.
Leuk toch: een cake bag (voor niet-breiers: een zakje dat je bol garen bij elkaar houdt tijdens het breien)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten